جاذبه های گردشگری

میدان نقش جهان (میدان امام)

میدان زیبای نقش جهان یا میدان امام که در گذشته به میدان شاه معروف بود در دوره صفوی در سال 11 هجری ( دوره شاه عباس اول ) بنا شده است که از زیباترین میدان های جهان به شمار می‌رود. این میدان با شکوه برای انجام مسابقات و بازی های معمول آن عصر مانند چوگان و قاپوق اندازی مورد استفاده قرار می‌گرفت و سان و رژه سربازان و سپاهیان نیز در همین محل انجام می‌شد. میدان امام ( نقش جهان ) به طول 525 متر و عرض 159 متر مانند زنجیری 4 اثر تاریخی مسجد شیخ لطف الله، مسجد امام ( مسجد شاه سابق، مسجد جامع عباسی )، سر در بازار قیصیریه و کاخ عالی قاپو را به هم متصل کرده است. چهار طرف میدان نیز چهار بازار قرار دارد که به وسیله حجره هایی که دور تا دور میدان جای گرفته اند به میدان متصل شده اند که بیشتر به صنایع دستی زیبا و اعلاء از جمله قلم کاری، مسگری، مینا کاری و غیره ( اکثر صنایع دستی ایران در غرفه های گرداگرد این میدان یافت می‌شوند ) کار دست استادان چیره دست مرتبط می‌شوند که همان جا در مقابل دیدگان رهگذران به هنر خود مشغولند که همین امر یکی از جذابیت های ویژه میدان نقش جهان به شمار می‌رود. میدان نقش جهان در تاریخ 8 بهمن 1313 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. همچنین این میدان در اردیبهشت 1358 جزء نخستین آثار ایرانی بود که به ثبت میراث جهانی یونسکو درآمد.

پارک جنگلی سراوان

ﭘﺎرک ﺟﻨﮕﻠﯽ سراوان رشت ﺑﺎ وﺳﻌﺖ 1487 ﻫﮑﺘﺎر و 50 ﺗﺎ 250 ﻣﺘﺮ ارتفاع از سطح دریا در ﻗﺴﻤﺖ ﻏﺮﺑﯽ ﺟﺎده رﺷﺖ ﺑﻪ ﺗﻬﺮان و ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ حدودا 17 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮی از شهر رشت ﻗﺮار دارد.
ﭘﺎرک ﺟﻨﮕﻠﯽ ﺳﺮاوان از ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺗﺮﯾﻦ ﻋﺮﺻﻪ ﻫﺎی ﺟﻨﮕﻠﯽ ﮔﯿﻼن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ دارا ﺑﻮدن ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﺘﻨﻮع ﮔﯿﺎﻫﯽ در ﺳﻄﺢ ﮐﺸﻮر و ﺣﺘﯽ در ﺟﻬﺎن ﮐﻢ ﻧﻈﯿﺮ اﺳﺖ.
اﯾﻦ ﭘﺎرک ﺟﻨﮕﻠﯽ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ نزدیکی به مرکز استان، نزدیکی به جاده سراسری که دسترسی آسان را برای علاقه مندان امکان پذیر می‌سازد نسبت به سایر پارک های جنگلی گیلان از اهمیت بیشتری برخوردار است و یکی از جاذبه های طبیعی گردشگری مهم برای شهر رشت محسوب می‌شود .
طبیعت و چشم انداز های تماشایی و بی نظیر این پارک جنگلی همراه با رودخانه و دریاچه ای مسحور کننده، جاده های جنگلی زیبا و امکانات مناسب با امنیت بالا برای گردشگران باعث شده به یکی از تفریگاه های اصلی رشت تبدیل شود.
در این پارک جنگلی وسایل بازی تفریحی و هیجانی مانند پینت بال و موتور چهار چرخ نیز وجود دارد .
یکی دیگر از دیدنی های جذاب پارک جنگلی سراوان، موزه میراث روستایی ایران است که در میان این پارک قرار دارد و شیوه زندگی روستایی مردمان گیلان را به نمایش گذاشته است که در تمام طول سال توجه گردشگران زیادی را به سوی خود جلب می‌کند.

بوستان علوی

بوستان علوی یکی از پارک های قدیمی و معروف استان قم است که در بلوار غدیر و جنوب غربی شهر قم قرار دارد و همواره مورد اقبال مردم استان قم بوده است. این بوستان وسیع و سر سبز یکی از محل های کمپینگ مهم در شهر قم است و امکانات لازم برای مسافران در آن ایجاد شده است.
پیست اسکیت، پیست دوچرخه سواری، مسیر پیاده روی، زمین های ورزشی، وسایل بازی کودکان، رستوران، گلخانه، کمپینگ مسافرین (سکو و آلاچیق، ظرفشویی و...)، بوفه و مسجد از بخش های بوستان علوی هستند. همچنین شهربازی علوی و مجموعه تفریحی سورتمه کوهستان در این بوستان قرار دارند.

بازار بزرگ اردبیل

بازاربزرگ اردبیل در میانه شهر و در طرفین خیابان امام خمینی واقع گردیده که درهر صورت به راحتی می‌توان آنرا پیدا کرد. راسته ‌های موجود در بازار اردبیل عبارتند از : راسته اصلی بازار، راسته قیصریه، علافان، راسته پیر عبد الملک، بازار زرگران، سراجان، بازارچه زنجیرلی، پارچه ‌فروشان، کفاشان، مسگران، چاقو سازان، آهنگران و سراهای آن‌ ها.مجموعه بازار بزرگ اردبیل با طاق های جناغی و گنبدهای ساده پوشش یافته روشنایی داخل بازار از طریق روزنه های تعبیه شده در پوشش های گنبدی تأمین می‌شود. بخش اصلی سرا فضایی مستطیلی است که پوشش آن متشکل از نه گنبد در میانه با چهار ستون مدور از سنگ خارا نگهداری می‌شود. از دیگر بخش های مهم بازار، چهار سوق یا بازار بزرگ قیصریه است. بر سر بازارچه شمال شرقی، سنگ نبشته ای به چشم می‌خورد که به علت فرسودگی امکان قرائت آن وجود ندارد این سنگ نوشته حاوی نام بانی و تاریخ ساخت بنای بازار اردبیل بوده است. مجموعه تاریخی بازار اردبیل در سال های اخیر از طرف سازمان میراث فرهنگی تعمیر و مرمت شده و به شماره 1690 به ثبت تاریخی رسیده است.

مقبره پروین اعتصامی

قبر پروین اعتصامی شاعر ایرانی که به عنوان «مشهورترین شاعر زن ایران» از او یاد شده‌ است در مقبره خانوادگی ایشان در حرم حضرت معصومه (س) قم قرار دارد.
پروین فرزند مرحوم یوسف اعتصامی آشتیانی(اعتصام الملک) بود و روز 25 اسفند 1285 ه.ش در محله ششکلان در تبریز زاده شد. پدر وی یوسف اعتصامی، از شاعران و مترجمان عصر خود بود که در شکل‌گیری زندگی هنری پروین و کشف استعدادها، و ذوق و گرایش وی به سرودن شعر نقش مهمی داشت.
علامه دهخدا که با خانواده اعتصامی بسیار نزدیک بوده و حشر و نشری صمیمانه با آنان داشته، نام اصلی این شاعره را در لغتنامه "رخشنده" نوشته است. بنابراین"پروین" یا نام ثانوی اوست که در بسیاری خانواده های ایرانی این گونه تسمیه ها عادی و مرسوم است یا تخلص شعری او .
وی از همان کودکی تحت نظر پدرش و استادانی چون دهخدا و ملک الشعرای بهار سرودن شعر را آغاز کرد.
شعر پروین از دیدگاه طرز بیان مفاهیم و معانی، بیشتر به صورت «مناظره» و «سؤال و جواب» است. در دیوان او بیش از هفتاد نمونه مناظره آمده که وی را از این لحاظ در میان شاعران فارسی برجسته ساخته‌است. این مناظره‌ها نه تنها میان انسان‌ها و جانوران و گیاهان، بلکه میان انواع اشیاء – از قبیل سوزن و نخ – نیز اتفاق می‌افتد. پروین در بیان مقاصد خود از هنرهای «شخصیت‌بخشی» و «تخیل» و «تمثیل»، با شیوایی کم‌نظیری استفادهٔ بسیار کرده‌ است .
پروین اعتصامی در فروردین ۱۳۲۰ به بیماری حصبه مبتلا شد. در تاریخ 3 فروردین در بیمارستان بستری شد و در تاریخ 15 فروردین 1320 در سن 34 سالگی در تهران درگذشت و در حرم فاطمه معصومه در قم در آرامگاه خانوادگی در کنار پدرش به خاک سپرده شد. او در هنگام مرگ، در آغوش مادرش، جان سپرد. پس از مرگش، قطعه‌ای با عنوان «این قطعه را برای سنگ مزار خودم سروده‌ام» از او یافتند که مشخص نیست او چه زمان برای سنگ مزار خود سروده بود ؛ که آن قطعه را بر سنگ مزارش نقش کردند.
پس از درگذشت پروین، مراسم رسمی دولتی به مناسبت بزرگداشت برگزار نشد. مدیر کانون زنان ایران، به دلیل برخی مسایل سیاسی، از برای برگزاری مجلس یادبود برای پروین در آن کانون خودداری کرد. به نظر می‌رسد دستگاه امنیتی رضاشاه نسبت به او حساسیت داشته‌است. این حساسیت می‌تواند ریشه در رد کردن نشان لیاقت توسط پروین داشته باشد. اما بعد از برکناری رضاشاه از قدرت و به حکومت رسیدن محمدرضاشاه، دوستان و علاقه‌مندان پروین به مناسبت نخستین سالگرد درگذشت او در فروردین ۱۳۲۱، مجلس یادبودی برای وی برپا کردند و با سرودن اشعار نسبت به سکوت و بی‌مهری دوران استبداد در حق پروین واکنش نشان دادند.
گفتنی است مقبره پروین اعتصامی به مدت سه سال برای مرمت بسته بوده است و در آذر 96 با عنوان مقبره شعر و ادب و معماری جدید و تزئینات هنری برجسته در صحن امام رضا(ع) حرم مطهر حضرت معصومه(س) بازگشایی شد. این مقبره به عنوان مقبره شعر و ادب نامگذاری شده و با در نظر گرفتن روح شعر و ادب، تزئینات خاص با بهره گیری از دو هنر اصیل از 4 هنر اصیل اسلامی ایرانی در آن به کار رفته و به فضایی مطلوب برای حضور شعرا و علاقه مندان به شعر پارسی تبدیل شده است .
مقبره پروین اعتصامی با هنر گچ بری فاخر طراحی شده که با نقوش گل و بوته و حالت شاعرانه ای توسط استادکاران آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیهما ظرف مدت نزدیک به سه سال طراحی شده است. بیش از 50 میلیون تومان هزینه معماری و طراحی جدید مقبره بانوی شعر و ادب پروین اعتصامی شده است .
منبع : fa.wikipedia.org - isna.ir

آرامگاه میرزا کوچک خان جنگلی

آرامگاه میرزا کوچک خان جنگلی معروف به سردار جنگل در جنوب شهر رشت در محله سلیمان داراب در گورستان سلیمانداراب واقع شده است و از جمله مکان های دیدنی شهرستان رشت به شمار می‌آید میرزا کوچک خان یکی از شخصیت های بزرگ تاریخ و افتخارات ایران زمین است که با مبارزات آزادیخواهانه و جنبش ضد استعماری اش که جان عزیز خود را نیز در این راه و برای رفاه حال مردم ایران از دست داد موجب شد تا او به نماد گیلان برای ایرانیان مبدل شود.
بنای یادبودی در مقبره میرزا کوچک خان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی که طرح آن از معماری اسلامی و سنتی بهره گرفته شده بنا شد که بصورت یک هشت ضلعی منظم از اشکال هندسی رایج در معماری سنتی ایران است و به مساحت 40 متر مربع و ارتفاع 9 متر ساخته شده است. عناصر تشکیل دهنده آن عمدتاً آجر، کاشی، سفال و چوب است که همگی از مصالح بومی به شمار می‌رود و تلفیق آن با فضای سبز درختان کهنسال اطراف بنا یادآور جنگل و متناسب با روحیات آزادمنشانه آن شخصیت مبارز است.

آرامگاه فردوسی

این بنای تاریخی در شهرک تاریخی توس و در 25 کیلومتری غرب مشهد واقع و از جمله مراکز دیدنی و تاریخی مشهور است.
صاحب آرامگاه، حکیم ابوالقاسم فردوسی شاعر حماسه سرای بزرگ فارسی است که در سال 329 ق. در روستای پاژ از آبادی های تابران متولد شده است. و در مدت سی سال شاهنامه را که یکی از شاهکارهای ادبی و حماسی جهان به شمار می‌رود به نظم آورده است. تاریخ وفات حکیم ابوالقاسم فردوسی را سال 411 ق. نوشته اند و او را در همان آبادی و در باغی که متعلق به خود او بود به خاک سپردند. در عهد قاجاریه بنایی آجری برفراز مقبرة او احداث شد که تا سال 1305 ق. برجا بود. در سال 1313 ش. بنای دیگری ساخته شد که تا سال 1344 ش. وجود داشت و سپس بنای کنونی ساخته شد. کار ساخت این بنا در سال 1347 ش. خاتمه یافت.
درمجموعة تاریخی – فرهنگی فردوسی، علاوه بر ساختمان آرامگاه یک موزه و کتابخانه نیز وجود دارد. در موزة آرامگاه آثار ارزنده ای از خطاطان و شاعران ایرانی و نمونه هایی از صنایع دستی و یادگارهای هنری و تابلوهای سنگی زیبا در معرض نمایش است. این مجموعة تاریخی – فرهنگی با بلواری زیبا و جدیدالاحداث به مشهد متصل می‌شود و به دلیل اهمیت تاریخی و جاذبه های سیاحتی، یکی از مراکز مهم جذب گردشگران است و تحت نظر سازمان میراث فرهنگی خراسان نگهداری و اداره می‌شود.

آرامگاه خواجه ربیع

در شمال غربی مشهد در انتهای خیابان خواجه ربیع آرامگاه با شکوه خواجه ربیع واقع است. این بنا به توصیه شیخ بهایی توسط شاه عباس صفوی‌ در نیمه اول قرن هجری ساخته شده است.
نام خواجه ربیع در تاریخ ربیع بن خثیم است. او از طایفه بنی‌اسد و ساکن کوفه، از زمره زهّاد هشتگانه صدر اسلام و تابعین (کسانی که صحابه پیامبر را درک کرده‌اند) و همچنین از یاران و سرداران حضرت علی بوده است. وی از اصحاب پیغمیر اسلام و نیز از سرداران سپاه 11 حضرت علی (ع) بوده است. وی ضمن ارادت به حضرت علی ظاهراً از خویشان معاویة بن ابوسفیان هم بوده است، بنابراین در سال‌های پایانی خلافت حضرت علی و بروز اختلاف میان ایشان و معاویه، به قصد انزوا و دوری از نزاع طرفین عراق را به قصد ایران و خراسان ترک کرده است. او در سال‌های پایانی عمر ساکن شهر نوغان (مرکز ولایت توس در آن زمان) شده و بالاخره در سال 63 ه‍.ق یا به روایتی دیگر در سال 61 درگذشته و در یک فرسنگی شمال نوغان دفن گردیده است. مشهور است که امام رضا هنگام سفر به خراسان در سال‌های 200 تا 203 ه‍.ق قبر خواجه را زیارت کرده است.
این بنا چندین بار مرمت شده و اطراف مرقد و حجره های احداث شده در چهار ضلع باغ، محل دفن اموات است.
این مکان به عنوان یکی از آرامگاههای قدیمی و قبرستان عمومی متصل به شهر با فضای سرسبز و امکانات بهداشتی مورد توجه زائران و مجاوران است.

حرم مطهر امام رضا (ع)

حضرت ابوالحسن علی بن موسی الرضا(ع) هشتمین امام از سلاله پاک ائمه در روز یازدهم ذی‌القعده سال 148ه.ق در شهر مدینه پای به عرصه حیات نهادند و جهان علم و فضیلت را به نور دانش و کمالات خود منور گردانیدند. پدر گرامی ایشان “حضرت امام موسی بن جعفر(ع) “و مادر عابده و پاک دامنش به نام‌های «تکتم»، نجمه و طاهره بودند. نام مبارک آن حضرت «علی» است و کینه‌اش «ابوالحسن» و از جمله در متون اسلامی القاب آن امام همام «رضا»، صابر، فاضل، وفی، رضی، ولی و زکی ذکر شده است.
مشهور است که ایشان به سال 203 هجری قمری در آخرین روز ماه صفر به شهادت رسید و به گواهی برخی از اقوال و روایات تنها یک فرزند به نام «محمد» و ملقب به «جواد» برای آن حضرت زاده شد که همان والاگهر، نهمین امام شیعیان است .
بدون تردید حرم مطهر رضوی به عنوان یکی از شش مجموعه معماری – آرامگاهی ایران، با ارزش جهانی، نظیر یک دایره‌‌المعارف هنر اسلامی تجربیات اساتید معماری سبک‌های مختلف ساختمانی را در بر دارد که در حقیقت در هر دوره تاریخی به رغم تحولات سیاسی، ‌تغییرات و تکامل بنیادی و فضایی در کالبد آن به وجود آمده است. پس از آن که پیکر مطهر حضرت رضا(ع) در کاخ حمید بن قحطبه طائی در اراضی سناباد به خاک سپرده شد، این مکان مورد توجه مسلمین قرار گرفت. آنچه امروزه این جایگاه معنوی را مزین نموده، فضاهای معماری، رواق‌ها، صحن‌‌های متبرکه و تاسیسات عام‌المنفعه علمی‌ـ‌ فرهنگی است که از دوران سامانیان تا عصر حاضر در آن ایجاد شده و به شکوهش افزوده است. در این میان جغرافیانویسان و مورخان بسیاری از قرون مختلف اسلامی ابنیه آن را ستوده‌اند. حرم مطهر امام هشتم(ع) به لحاظ معماری و تزیینات یکی از جامع‌ترین و باشکوه‌ترین ابنیه جهان اسلام به شمار می‌رود که علاوه بر وجهه معنوی آراسته به بیشترین شیوه‌‌های هنری، از جمله انواع کاشیکاری، گچبری، اقلام سته خط در خوشنویسی، آیینه‌‌‌کاری، معرق چوب، منبت، حجاری، خاتم و… است که سلسله‌‌وار فضاها، طرح‌ها و رنگ‌ها را به نقطه کانونی آن یعنی بقعه مطهر یا مضجع شریف آن امام همام پیوند می‌‌دهد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز با احداث و الحاق فضاهای فرهنگی – مذهبی و رفاهی به این مجموعه، آستان متبرکه و بارگاه مطهر رضوی توسعه و گسترش چشمگیری داشته است.

میل اخنگان (اخنجان)

این بنای تاریخی که به میل اخنجان نیز شهرت دارد در 22 کیلومتری شمال مشهد و در روستایی به همین نام قرار دارد و در تابلوی اداره میراث فرهنگی خراسان این بنا گور گوهرتاج، خواهر گوهرشاد، همسر شاهرخ میرزا تیموری معرفی شده است.
این اثر تاریخی درچند کیلومتری تابران و در حاشیه جاده ای که از آرامگاه فردوسی به پاژ (زادگاه فردوسی) متصل می‌شود، در مجاورت روستایی به همین نام واقع شده و از آثار تاریخی توس است.
ساختمان به شکل برج و به ارتفاع 9/17 متر و میلهای کنار جاده های قدیمی و دارای قاعده ای استوانه ای و پوششی مخروطی و پرشکن است. پیکره اصلی آن آجری است و بر روی بنا پوششی گچی وجود دارد و به قطعات کاشی مستطیل و چند ضلعی و ستاره ای با نقوش برجسته و متنوع در رنگ های لاجوردی و فیروزه ای مزین است. اهالی اخنگان و اطراف بر این باورند که میل اخنگان گور یک دختر هندی است که در این محل دارای آب و ملک پدری بوده است.
برج اخنگان با شماره 431 در فهرست آثار تاریخی خراسان ثبت و از جمله بناهای تاریخی شهر مشهد است که مورد بازدید علاقه مندان و پژوهشگران قرار می‌گیرد.

بقعه گنبد سبز

این بنای آرامگاهی به دلیل رنگ فیروزه ای گنبدش و در مقایسه با گنبد طلایی حرم مطهر امام رضا (ع) به این نام مشهور شده است. گنبد سبز در داخل میدانی به همین نام در اواسط خیابان آخوند خراسانی ( خ خاکی سابق ) قرار گرفته است .
صاحب آرامگاه شیخ محمد مؤمن عارف استرآبادی از عرفای عهد صفویه است که در 904 ق. وفات یافته و ظاهراً در سال 1011 ق. در بنایی که به دستور شاه عباس صفوی بنا شده است مدفون شد. این بنا در گذشته در حاشیة شهر قرار داشت و در هنگام احداث خیابان به دلیل قدمت در وسط میدان بازسازی شده است .
بنای آرامگاه ساختمانی مکعب با چهار ایوان و چهار صفة دو طبقه در چهار زاویه است و نمای بیرونی و اطراف طاق ها و پیشانی ساختمان از ازارة سنگی به بالا، با کاشی های معرق و سادة ممتاز در رنگهای زیبا مزین شده است و در حال حاضر توسط سازمان میراث فرهنگی خراسان اداره و نگهداری می‌شود.

پارک ملی (جنگلی) سرخه حصار

سرخه‌حصار یکی از پارک‌های ملّی ایران است که در شرق تهران قرارگرفته و مساحت آن در حدود 9168 هکتار است که به جز بخش شمال شرقی آن که به عنوان پارک جنگلی سرخه حصار برای عموم آزاد است مابقی این ناحیه تحت کنترل و حفاظت سازمان محیط زیست قرار دارد .
سرخه حصار یکی از قدیمییترین شکارگاه‌های ایران محسوب شده به همین خاطر در گذشته از اهمیت خاصی برخوردار بود. همچو پارک ملی خجیر با بیش از دویست سال به عنوان شکارگاه سلطنتی مورد حفاظت قرار گرفت.
آب و هوای این منطقه نیمه خشک است و اختلاف درجه حرارت روز و شب در آن بالا است .
این منطقه از وجود رودخانه جاجرود بهره می‌برد که پس از سد لتیان، در حاشیه منطقه جریان پیدا می‌کند و در شهرک پارچین از منطقه خارج می‌شود.
پارک ملی سرخه حصار همچو پارک ملی خجیر دارای اکوسیستمی یکسان است .
به علت نزدیکی به ناحیه گرمسیری ورامین از یک سو و متاثر از ارتفاعات البرز مرکزی از سوی دیگر و به دلیل داشتن پستی و بلندی ها و وسعت بسیار از نظر پوشش گیاهی دارای سیمای متفاوتی است .
قسمت شمال شرقی به عنوان پارک جنگلی سرخه حصار با کشیدگی شرقی – غربی، در قالب یک مجموعه و با مساحتی بالغ بر 540 هکتار در شرق تهران و منطقه 13 قرار گرفته است که از شمال به بزرگراه شهید یاسینی، از غرب به بزرگراه شهید دوران و از جنوب به اراضی ملی منطقه حفاظت شده سرخه حصار و پادگان نظامی، محدود گردیده است .

پارک جنگلی چیتگر

پارک جنگلی چیتگر با مساحت تقریبی 950 هکتار از دیرباز مرکز جذب جمعیت جهت گذراندن اوقات فراغت ساکنان شهر تهران بوده است. این پارک از جنوب به اتوبان و خط متروی تهران ـ کرج، از شمال به اتوبان در حال احداث رسالت و از غرب به پیکان شهر و باغ گیاه شناسی محدود می‌گردد .
پوشش درختی پارک در مجموع مساحتی در حدود 734 هکتار را در بر می‌گیرد. حدود 53 درصد از این درختان را گونه های سوزنی برگ مانند کاج الداریکا، سرو نقره‌ای و سرو خمره‌ای و حدود 47٪ از درختان را 9 گونه درختی پهن‌برگ (از جمله اقاقیا، زبان گنجشک، نارون چتری، ارغوان، داغداغان، افرای زینتی، پلت، بلوط و ایلان) تشکیل می‌دهند.
طی سالیان گذشته، آتش سوزی هایی در پارک اتفاق افتاده است که اغلب آنها در قطعات کاج تهران بوده است و بیشتر در اثر بی احتیاحی بازدیدکنندگان گزارش شده است. علت دیگر آن قابلیت زیاد اشتعال برگهای سوزنی ریخته شده و خشکیده گونه کاج تهران است .
از مجموعه 5 ایستگاه مترو که در کنار منطقه 22 قرار دارند، 2 ایستگاه در مجاورت پارک چیتگر واقع شده اند .
در پارک جنگلی چیتگر، حدود 14 کیلومتر جاده آسفالته درجه یک ( یک کیلومتر بلوار است ) و تقریباً 50 کیلومتر جاده خاکی درجه دو، وجود دارد .
هدف از احداث این بوستان جنگلی که در آغاز مسیر وزیدن باد غربی به شهر تهران قرار گرفته، بالا بردن مقدار اکسیژن هوای تهران بوده‌است .
دریاچه مصنوعی شهدای خلیج فارس ( چیتگر ) در مجاورت این پارک جنگلی واقع شده است و خیلی ها برای گذروندن اوقات فراغت به این منطقه می‌روند. در این مجموعه امکان انجام بازی های دریایی هم وجود دارد. دریاچه چیتگر، بزرگترین دریاچه مصنوعی کشور است که مساحت آن حدود 140 هکتار است .
در مجموع منطقه ای که پارک چیتگر در آن واقع گردیده است، بسته به نقاط مختلف آن، دارای عوارض و پستی و بلندیهای بسیاری است و به همین نسبت نوسانات شیب آن زیاد است و از صفر شروع و تا هشتاد درصد نیز می‌رسد. امتداد اصلی پارک در جهت شرقی ـ غربی قرار گرفته و پستی و بلندیهای عمده را تپه ماهور تشکیل می‌دهد.

پارک جنگلی لویزان

پارک جنگلی لویزان به وسعت 1100 هکتار، در شمال شرق تهران قرار دارد. و بزرگ ترین فضای سبز تهران به شمار می‌رود که بیشتر فضای آن کاربرد تفریحی دارد .
پارک لویزان فضای مناسبی برای تفریح خانواده‌ها است و با توجه به فضای طبیعی و مسیری که از میان طبیعت با صفای پارک میگذرد، چشمان گردشگران و بازدید کنندگان را به میهمانی مناظری دلنشین دعوت می‌کند و لحظاتی شاد، مفرح و به یاد ماندنی را برای آنان رقم می‌زند. گوارای وجودتان !
لویزان یکی از بوستان های بزرگ و دل نواز تهران است. بنابراین در آنجا می‌توانید حسابی از طبیعت لذت ببرید. این بوستان پر است از درختان : کاج، انواع سرو، چنار، اقاقیا، زبان گنجشک، توت، مو و....
در بالاترین بخش پارک جنگلی لویزان چندین هتل، سفره خانه، بوفه، کافی شاپ، تالار و یک مسجد وجود دارد .
از بالای پارک جنگلی لویزان می‌توان چشم انداز بسیار زیبای شهر تهران را از لابه لای درختان همیشه سبز آن به تماشا نشست. به ویژه هنگام شب، تماشای تهران از این پارک بسیار لذت بخش است.

حرم مطهر شاهچراغ

شاهچراغ آرامگاهی است که در آن حضرت میر سید احمد فرزند امام موسی کاظم (ع) معروف به شاه چراغ و برادر امام رضا (ع) دفن شده است. در آغاز قرن 3 هجری شاهچراغ در راه پیوستن به برادر خود به سوی خراسان سفر نمود ولی در راه توسط افراد مأمون خلیفه عباسی در شهر شیراز به شهادت رسید .
این آرامگاه که بزرگ‌ترین زیارتگاه مذهبی شیراز است، در زمان اتابک سعدبن زنگی، امیر مقرب‌الدین مسعود بدرالدین وزیر وی بقعه و گنبدی بر فراز قبر وی ساخت و اتابک نیز رواقی بر آن افزود. سپس تاشی خاتون مادر شاه اسحاق اینجو در سال 745 هجری تعمیرات اساسی در آن انجام داد و بقعه،بارگاه، مدرسه عالی و مدفنی در جنوب آن برای خود ساخت.
بنای آرامگاه در ادوار مختلف مورد ترمیم و بازسازی قرار گرفته است از جمله زمان حکومت شاه اسماعیل صفوی، نادر شاه افشار و فتحعلی شاه قاجار .

حرم حضرت معصومه (س)

فاطمه معصومه، دختر موسی بن جعفر (هفتمین امام شیعه) و نجمه خاتون است. معصومه لقب مشهور ایشان است که از حدیثی گرفته شده است علی بن موسی گفت : «هر کس معصومه را در قم زیارت کند مانند کسی است که مرا زیارت کرده است» کریمه اهل بیت یکی دیگر از القاب است که در خوابی که سید محمود مرعشی نجفی پدر مرعشی نجفی مرجع شیعیان دیده است یکی از ائمه فاطمه معصومه را با لقب کریمه اهل بیت خوانده و سید محمود مرعشی نجفی را سفارش به زیارت فاطمه معصومه کرده است.
پس از آن که مامون خلیفه وقت، برادر فاطمه معصومه، علی بن موسی الرضا را در سال ۲۰۰، از مدینه به مرو خواند، فاطمه معصومه همچون تعدادی از علویان، درسال ۲۰۱ هجری به ایران آمد. وقتی که به ساوه رسید بیمار شد. در آنجا از همراهان خود خواست تا او را به قم ببرند چون از پدر خود شنیده بود که شهر قم مرکز شیعیان است. بزرگان شهر قم از وی استقبال باشکوهی کردند. فاطمه معصومه به خانه موسی بن خزرج بن سعد اشعری وارد شد. فاطمه معصومه تنها هفده روز در قم زنده ماند و در سن ۲۸ سالگی، در حالی که هنوز ازدواج نکرده بود وفات یافت. پیکر او را در جایی که آن زمان به باغ بابلان مشهور بود به خاک سپردند که هم اکنون زیارتگاهی باشکوه مشهور به حرم حضرت معصومه است .
آرامگاه حضرت معصومه (س) در میان بقعه با بلندی 20/1 و طول و عرض 95/2 در 20/1 متر قرار گرفته و با کاشی‌های نفیس و زرفام (آغاز قرن هفتم ) پوشیده شده‌است. گرداگرد مرقد، دیواری به بلندی دو متر و طول و عرض تقریبی (80/4 در 40/4) قرار دارد که در سال 950 بنا گردید و با کاشی معرق آراسته شد که اکنون این دیوار با ضریح مشبک از جنس نقره پوشیده شده است .
در حرم حضرت معصومه (س) قبر افراد و مشاهیر و علمای مشهوری وجود دارد که پس از فوت در آن جا به خاک سپرده شده اند. همچنین برخی از پادشاهان صفوی و قاجار نیز به خواست خودشان در حرم حضرت معصومه (س) دفن شده اند. از جمله : شاه صفی، شاه عباس دوم، شاه سلیمان، شاه سلطان حسین ( محل دفن این پادشاهان در سمت جنوب غربی حرم ( رواق جنوبی ) است که این قبر ها تمام برداشته شده و جای‌ آنها هموار است ) و همچنین پادشاهان قاجار که در ضلع شمالی صحن عتیق دفن شده اند که سنگ قبر‌ آنها نیز برداشته شده و اکنون در موزه نگهداری می‌شود. از جمله : فتحعلی شاه قاجار، محمد علی شاه قاجار، شاهزادگان و حکمرانان قاجار، مهد علیا ( مادر ناصرالدین شاه قاجار ) در غرب قبر محمد علی شاه و برخی دیگر.